Eugeniusz Bodo - przedwojenny aktor, reżyser, producent i celebryta, ikona męskiej elegancji, człowiek, ktĂłry ze swego nazwiska uczynił markę handlową. Jego nazwisko na afiszu gwarantowało sukces każdego przedstawienia, nikogo też nie trzeba było namawiać do obejrzenia filmu, w ktĂłrym grał Bodo, a śpiewane przez niego piosenki z miejsca stawały się przebojami, ktĂłre nuciła cała Polska. Pomimo że nie miał ku temu warunkĂłw, okrzyknięto go amantem srebrnego ekranu i przyprawiał wiele kobiet o drżenie serca.
Był najpopularniejszym polskim aktorem międzywojnia, ktĂłrym żywo interesowała się prasa. Tymczasem jego sprawy uczuciowe wciąż kryją wiele tajemnic, ktĂłre prĂłbuje odkryć autorka niniejszej publikacji.

"W publikacji poświęconej życiu miłosnemu najpopularniejszego polskiego aktora filmowego Drugiej Rzeczypospolitej nie może zabraknąć też historii kina ani opowieści o przedwojennych teatrach i kabaretach. KrĂłtko mĂłwiąc, zapraszam CzytelnikĂłw w sentymentalną podrĂłż do świata, ktĂłry dawno przeminął i istnieje jedynie we wspomnieniach, na pożĂłłkłych fotografiach czy trzeszczącej taśmie celuloidowej. Świata, w ktĂłrym niepodzielnym krĂłlem kobiecych serc był wielki Eugeniusz Bodo". [Iwona Kienzler]

"Tu Kabarecik Starszych PanĂłw. To znaczy: przyjaciela i mĂłj" - w taki oto sposĂłb 16 października 1958 roku przywitał się z widzami Telewizji Polskiej Jeremi Przybora.
Przyjacielem był, nie tylko na ekranie, Jerzy Wasowski.A potem pojawiły się kolejne programy. Przez osiem lat Starsi Panowie zaskakiwali delikatną ironią, absurdalnym poczuciem humoru, piękną polszczyzną i doskonałą muzyką. Uosabiali świat, za ktĂłrym wszyscy tęsknili.

Monika i Grzegorz Wasowscy zapraszają Tatę Jerzego i Wuja Jeremiego na szklankę mocnej herbaty, by w domowym zaciszu odkryli przed nami sekrety swej przyjaźni i opowiedzieli od początku do końca: kto i gdzie dopadł ociągającego się z pisaniem scenariusza Wuja, jak wybierano obsadę kabaretu i od czego rozpoczynała się praca Taty.
Ten życiorys jest, niczym piosenka Kabaretu Starszych PanĂłw, dobry na wszystko.

Najodważniejsza z dotychczasowych książek znanej satyryczki. Maria Czubaszek zdradza swoje sekrety i po raz pierwszy mĂłwi o sobie tak szczerze. I tak dużo. Opowiada o ludziach, z ktĂłrymi się przyjaźniła, pracowała, ktĂłrych mijała w życiu. Komentuje sytuację w kraju (także tę po "dobrej zmianie"). Pewne historie, ktĂłre Czytelnicy już mieli okazję poznać, wreszcie znajdują zakończenie - jak choćby ta, dlaczego nigdy nie pojechała na Galapagos i jaka jest w tym wina Marcina Wolskiego. A wszystko to, jak zwykle zresztą, jest niezwykle zabawne. Jednak tylko z pozoru jest to opowieść o niej samej. Satyryczka trzyma w rękach lustro, w ktĂłrym możemy zobaczyć także siebie i wszystkie nasze wady. Niestety. Maria Czubaszek mĂłwi wprost to, o czym każdy z nas po cichu myśli, ale boi się powiedzieć głośno.